ون اینرودز، محصول جدید گروه بهمن رونمایی شد

پیشرانه – در سال های اخیر، ورود محصولات چینی به کشورمان رشد قابل ملاحظه ای داشته است. بازار بکر و پر تقاضای کشورمان در حدی است که بسیاری از خودروسازان چینی در پی کسب سهمی از آن بوده و محصولات شناخته شده و ناشناخته خود را به ایران فرستاده اند. در این میان، گروه بهمن در سال جاری اقدام به معرفی چندین محصول چینی در رده خودروهای سبک و سنگین با نام و نشانی متفاوت از برند اصلی کرده است که ون اینرودز یکی از آن هاست.

به گزارش وب سایت خبری «پیشرانه» ون ها در زمره خودروهای تجاری مهمی هستند که هرچند این ویژگی در کشورمان بسیار کمرنگ تر است اما نمی توان آن را نادیده گرفت. امروزه حجم زیادی از جابجایی لوازم و محموله ها در داخل شهرها و مسیرهای بین شهری نه چندان دور در کشورهای پیشرفته با ون ها صورت می گیرد و می توان به همین میزان نیز، نقش این خودروها را در بخش جابجایی مسافرین مشاهده کرد.
در کشورمان نیز با وجود کامیونت ها، جابجایی محموله های باری توسط ون ها اصلا رونق ندارد و استفاده از این خودرو فقط برای جابجایی مسافرین است. با این وجود می توان گفت که ون مناسب، استاندارد و مدرن در کشورمان به تعداد بسیاری اندکی وجود دارد که البته، قیمت بالای آنها نیز باعث شده است تا فقط توسط مراکزی مثل سازمان ها و ادارات، هتل ها و آژانس های مسافرتی مورد استفاده قرار بگیرند. اما در مورد ون اینرودز باید گفت که فقط نسخه باری آن در کشورمان تولید خواهد شد و فعلا برنامه ای برای عرضه نسخه مسافری آن نیست. البته بر اساس همین ون، کامیونت نیز طراحی شده است که پلت فرمی مشابه با این خودرو دارد.

اینرودز، ون باری بازار :
این خودرو در واقع دانگ فنگ C35 است که در کشورمان با نام اینرودز فروخته خواهد شد. ون اینرودز با طول ۴.۵ متری خود، یک ون با اندازه متوسط به حساب می آید که البته برای کاربری در نظر گرفته شده برای آن نیز، کاملا مناسب بوده و امکان تردد راحت آن را در شهرها، ممکن می کند. باید این نکته را در نظر داشت که هرچند کامیونت ها، توان بارگیری بیشتری دارند اما امتیازاتی مثل تردد راحت تر در معابر شهری، ظاهر زیباتر، امکان تخلیه و بارگیری راحت تر، فضای بار ایمن تر و… باعث می شود تا استفاده از ون ها برای جابجایی بار، توجیه پیدا کند. ضمن اینکه مساله قیمت در مقایسه با کامیونت ها نیز برگ برنده این خودرو خواهد بود. البته که با قیمت ۴۹۸ میلیون تومانی در مقابل وانت بارها نیز، کار سخت و بزرگی در پیش خواهد داشت. قرار است تا مونتاژ این خودرو با داخلی سازی ۳۰ درصد شروع شده و در سال های بعد به ۴۰ درصد برسد. معمولا این داخلی سازی ها هیچ وقت شامل بخش های فنی نشده و اکثر قطعات ظاهری و داخلی را شامل می شود.

طراحی خارجی و داخلی :
ابعاد خارجی این خودرو، جمع و جور است و در حالی که در برخی از مراجع فنی به عنوان یک مینی ون معرفی شده است، می توان گفت با طول ۴.۵ متری، یک ون سایز متوسط است. بدنه خودرو، طراحی ساده و قابل قبولی دارد و البته در مقایسه با ون های امروز اروپایی، کمی قدیمی به نظر می آید. نمای جلو به عنوان شاخص ترین بخش طراحی این خودرو، چهره ون فولکس واگن کرافتر را به یاد بیننده می آورد.
بدنه خودرو به خاطر کاربری باری، بدون پنجره های جانبی است و جای شیشه ها، پنل های فلزی قرار دارند که البته امری عادی در ون های مسقف باری است. این کار هم امنیت محموله های داخل خودرو را بالاتر می برد و هم هزینه های ساخت را کاهش می دهد. آینه های جانبی، ساده و بزرگ هستند و با ابعاد بدنه به خوبی هماهنگ شده اند. خودرو مورد نمایش دارای رینگ آلومینیومی است که باید دید در مدل های تولیدی نیز با همین رینگ فروخته می شود و یا دچار ارزان سازی خواهد شد. جدا از درب بغل، درهای عقب نیز با ابعادی بزرگ قابل باز شدن هستند که بارگیری را راحت تر خواهد کرد. ضمن اینکه در هر دو طرف خودو، درب های کشویی برای بارگیری و تخلیه وسایل، تعبیه شده است. کف قسمت بارگیر دارای ورق های آجدار است که استحکام این بخش را بالا می برد. کوتاهی پالانی های گلگیر، امکان بارگیری و جانمایی بهتر لوازم را فراهم می کند و سقف بلند آن، امکان حرکت راحت داخل خودرو را به راننده خواهد داد.
داشبورد نیز ساده و به دور از خطوط مدرن و رادیکالی امروز اما قابل قبول و کاربردی طراحی شده است. خبری از صفحه نمایش پشت فرمان به صورت کاملا دیجیتالی نبوده و همه چیز در این بخش آنالوگ است. حتی تهویه مطبوع نیز کاملا دستی و ساده بوده و صفحه نمایش بزرگ ۹ اینچی وسط داشبورد فقط وظیفه بخش مالتی مدیا را بر عهده دارد. پوشش بخش بار، فقط محدود به سقف است و بقیه بخش ها را فضای با پوشش فلز در برگرفته است.

مشخصات فنی :
این خودرو از یک موتور بنزینی ۱.۵ لیتری استفاده می کند که بیشترین توان آن برابر با ۱۰۵ اسب بخار بوده و بالاترین گشتاور تولیدی آن نیز ۱۴۰ نیوتن متر است. البته که این پیشرانه برای یک خودرو باری با وزن خالص ۱۲۸۵ کیلوگرمی، کمی ضعیف به نظر می رسد. خصوصا که با امکان بارگیری ۷۲۵ کیلویی، قرار است تا یک خودرو با وزن بیش از ۲ تن را جابجا کند. پیشرانه این خودرو مطابق با استاندارد آلایندگی یورو۵ است و یک گیربکس ۵ سرعته دستی نیز وظیفه انتقال قدرت و توان تولیدی را به محور عقب برعهده دارد.

از دیگر امکانات این خودرو می توان به چراغ روشنایی روز، نمایشگر لمسی ۹ اینچی، فرمان برقی، نمایشگر میزان باد تایرها، دو کیسه هوا، دوربین دنده عقب، ترمز دیسکی جلو و کاسه ای در عقب مجهز به سیستم ABS و EBD، برنامه کنترل پایداری ESP، سیستم کنترل کشش TCS اشاره کرد.