دولت با خودش کنار بیاید؛ زمان خروج از خودروسازی است

پیشرانه- بازار خودرو این روزها سرشار از التهاب است. بازاری که وزارت صمت، دولت و سایر ارکان حاکمیت نتوانستند آن را به آرامش برساند.آیا هم اکنون زمان مناسب برای خروج دولت از خودروسازی نیست؟
به گزارش وب سایت خبری «پیشرانه» صنعت خودروسازی ایران از آن دست صنایعی به شمار می‌رود که برای دولت از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. خودروسازی ویترین صنعت کشوراست؛ به همین دلیل است که در سال های اخیر با افزایش فشارها و تحریم‌ها حکمرانی اقتصادی با هر سعی و تلاشی که بوده، کوشش کرده است تا این ویترین پرزرق و برق بماند.
حتی برخی فراتر ازاین فکر می‌کنند و حضور ایران در خودروسازی روسیه را مبنی بر ارسال پیام شکست تحریم ها تلقی می‌کنند. در مقابل عده‌ای دیگر آدرس بازار خودرو و آشفتگی اش را می‌دهند. این آدرس دادن به معنی این است که هر چه که دولت ها تا به امروز برای این صنعت انجام داده اند بی‌فایده و بی‌ثمر بوده است. تولید، توزیع، واردات، قیمت، کیفیت و مطلوبیت این کالا، فاصله معناداری با آنچه که باید دارد.
در حقیقت بازار خودرو چه با حضور همه جانبه دولت و چه بدون آن مسیر خود را می‌رود. طرح ها برنامه‌ها و راهکارها بی نتیجه و عقیم مانده‌اند. قرعه‌کشی، اولویت‌بندی و رصد صفر تا صدی کنترل تولید و عرضه مسیر و همه و همه نتوانست بازار را به آرامش برساند و هرچه زدند به در بسته خورد. رانت‌ها در قالب‌های مختلف همچنان توزیع می‌شوند. دلال‌ها هنوز در این سفره لقمه های بزرگ برمی دارند.منابع، انرژی، زمان و توان مصرف می‌شود؛ اما آورده‌ای ندارد.
صنعت خودرو به گونه‌ای شده است که همه ناراضی هستند. حتی جریان، نهادها و افرادی که دستی در تخریب بازار خودرو داشته و دارند نیز ناراضی هستند. مصرف کننده که به جای خود، خودروسازان و قطعه‌سازان نیز شاکی هستند.
به بیان ساده‌تر کسی که با تصمیم ها و عملکردش وضع امروز را به وجود آورده بازهم مدعی اصلی برای تنظیم بازار و بازگرداندن آرامش است.
اما به نظر می‌رسد اگر ذره‌ای انصاف و وجدان در کار باشد، باید کلاه خود را قاضی کنند. باید یکبار هم که شده به دستاوردها و نتایج این حضور همه جانبه نگاه کنند. آیا وضعیت فعلی می تواند رضایتشان را جلب کند؟
در مقابل هرگاه بخشی از کار به دست خودروسازان غیردولتی افتاده و یا واگذار شده است، نتیجه دقیقا خلاف دولتی‌ها بوده است.
چون آنها به خودروسازی از دریچه اقتصاد نگاه می‌کنند. آنها قائده و روش کار را می‌دانند. آنها بازار را بر مبنای علمی و اقتصادی نه سیاسی آن رصد می‌کنند. نیازسنجی‌ها بر اساس واقعیت ها صورت می‌گیرد. آنان به دلیل ماهیت و ساختار و ترکیب سهامداران نمی‌توانند کوتاه مدت فکر کنند. با توجه به محدودیت سرمایه‌ها باید بر اساس حساب و کتاب حرکت کنند.
در این وضعیت دولت بدون شک هر روز روند و نوسان بازار خودرو را رصد می‌کند. قطعا از قیمت‌ها و میزان نارضایتی‌ها خبر دارد. حتما می داند که باز هم تلنگر دلار، بازار عریض و طویل خودرو را با تکانه‌های کم‌وبیش شدید مواجه کرده است.
بنابراین به جای اینکه همچنان اصرار بر ماندن داشته باشد باید از ادعاهای توخالی و بی‌ثمر عقب نشینی کند. باید با خودش کنار بیاید. با توجه به وضعیت امروز بازار و بی اثر و ثمر بودن تلاش های دولتی ولو با نیت خیر به نظر می‌رسد که در حال حاضر زمان مناسب برای خروج دولت از خودروسازی فرارسیده است.

نوشته مهدی اسدی