مهدی اسدی پیشرانه- آذر ۱۳۷۶، پیشنهاد تأسیس مرکز تحقیقات موتور (ایپکو)، موردقبول مدیرعامل وقت ایران‌خودرو قرار گرفت و کار تهیه دفترچه گزارش امکان‌سنجی مرکز تحقیقات موتور آغاز شد.
پیشرانه- آذر ۱۳۷۶، پیشنهاد تأسیس مرکز تحقیقات موتور (ایپکو)، موردقبول مدیرعامل وقت ایران خودرو قرار گرفت و کار تهیه دفترچه گزارش امکان‌سنجی مرکز تحقیقات موتور آغاز شد.
به گزارش وب سایت خبری «پیشرانه» پس از سه ماه کار مداوم و بهره‌گیری از سوابق کارهای انجام‌شده و اطلاعات موجود در کشور، گزارش توجیهی طرح ایجاد مرکز تحقیقات موتور در دو جلد به مدیرعامل ایران‌خودرو تقدیم شد و به تصویب ایران‌خودرو و سازمان گسترش رسید و مقرر شد تا مرکز، با سرعت در به‌کارگیری منابع و توسعه در قالب شرکتی مستقل، کار خود را آغاز کند.
در طراحی و تولید موتور، علوم مختلف و متخصصان وابسته به آن علوم، با هماهنگی کامل باید به‌کار گرفته میشد که این امر، حجم گسترده‌ای از فعالیت را تشکیل می‌داد؛ ازجمله آنان علوم حرارت و سیالات، طراحی جامدات، ساخت و تولید، الکترونیک، مدیریت و پایش، شیمی، برق، پلیمر، مکاترونیک، صدا و ارتعاش و روش‌های نوین محاسبات مهندسی و شبیه‌سازی، اصطکاک، روغن‌کاری، خنک کاری، تطبیق (کالیبراسیون) موتور با خودرو، واکنشگرها و مهندسی صنایع، الگوبرداری، مهندسی ساخت تجهیزات، مهندسی محصول، روش و تضمین کیفیت در چرخه توسعه محصول موتور، مداخله دارند.
امروز پس از گذشت بیش از ۱۷ سال از عمر شرکت تحقیقات موتور ایران خودرو که البته در حال حاضر به شرکت تحقیق، طراحی و تولید موتور ایران‌خودرو (ایپکو) تبدیل‌شده است، این شرکت توانسته با عملکرد خود، اطمینان مسئولان کشوری را در بهینه‌سازی و تولید محصول جدید و ارائه خدمات مهندسی و فرآیندی قوای محرکه جلب کند و تأثیر اقتصادی مهمی در کشور بگذارد. با پیگیری‌های مستمر برخی از اعضای هیئت‌مدیره ایپکو، در سال ۱۳۷۸، دوره کارشناسی ارشد موتور در دانشکده مکانیک دانشگاه خواجه‌نصیرالدین طوسی راه‌اندازی شد.
ایپکو در ابتدای سال ۱۳۸۳ که اجرای طرح موتور خانواده ملی را رسماً آغاز کرد، بلافاصله از همه واحدهای درگیر در گروه صنعتی ایران خودرو، تقاضای معرفی نماینده تام‌الاختیار کرد و افراد معرفی شدند، چیدمان، ساختار کار و مسئولیت‌ها و سامانه‌های دروازه‌ای و مدیریت پایش طرح، آماده پاسخ‌گویی بودند. این طرح به پروژه‌ای اف ۷ مشهور شد که مفهوم آن، خانواده موتور ملی با حجم ۱.۷ لیتر است.
در حقیقت K4M، EF7 و TU5، به لحاظ مشخصات عمومی عملکردی سه پیشرانه هم‌ردیف به شمار می‌روند که هر سه با سر سیلندر ۱۶ سوپاپ عرضه می‌شوند، ولی به لحاظ عملکرد و دوام با گاز طبیعی و مصرف و آلایندگی در استفاده از گاز و بنزین، موتور پایه گازسوز ملی که سوخت اصلی آن، گاز طبیعی فشرده است جایگاه برتری دارد. مسئله بسیار مهم دیگر اینکه مالکیت طراحی و ساخت این موتور برای اولین بار متعلق به کشور عزیزمان ایران است.
پیشرانه EF7 چه نوع موتوری است ؟
موتور EF شرکت ایران‌خودرو یک موتور چهار سیلندر است. سری EF۷ ای اف سون با همکاری شرکت تحقیق، طراحی و تولید موتور F.E.V GmbH of Germany طراحی‌شده است. مدل‌های دیگر توسط خود ایپکو طراحی شود. این موتور از پایه بر اساس سوخت گاز طبیعی طراحی‌شده و درعین‌حال قابلیت کارکرد با بنزین را نیز دارا است.
مکانیزم به‌کاررفته در این موتور به نحوی است که توانسته باوجود حجم موتور و مصرف سوخت کمتر به توان و گشتاور بالاتری حتی نسبت به موتورهای بنزینی دست یابد.
به‌واسطه طراحی بهینه موتور و نیز استفاده از جدیدترین نوع سامانه مدیریت موتور به‌صورت خودکار سوخت گاز را به‌عنوان سوخت اصلی انتخاب کرده و با آن روشن می‌شود و با اتمام هرکدام از دو سوخت به‌صورت خودکار عملیات تعویض سوخت در آن انجام می‌شود.
مهم‌ترین عضو این خانواده EF7 است این موتور بر اساس سه سوخت بنزین، گاز CNG و دیزل طراحی‌شده که در همه موارد بهینه‌سازی‌هایی انجام‌گرفته تا با سوخت موردنظر تطابق داشته باشد. این موتور در ابتدا مشکلات زیادی داشت ولی بعداً شرکت ایران‌خودرو مشکلات اولیه آن را رفع کرد و بعد از سمند آن را در خودروهایی مثل خانواده دنا نیز به‌کار گرفت.
پیشرانه EF7 دارای آلودگی کم (استاندارد یورو ۴) و دوام بالا و مغز هوشمند پیشرفته‌ای است که در حالت بنزینی ۱۱۴ و در حالت گاز ۹۸ اسب بخار قدرت دارد و با گاز می‌تواند حدود ۳۰۰ کیلومتر پیمایش داشته باشد، حال‌آنکه خودروهای گازسوز فعلی بین ۱۲۰ تا ۲۰۰ کیلومتر پیمایش دارند.
نمونه دیزلی این موتور هم ۱.۵ لیتر حجم داشته و به سامانه توربو شارژ مجهز شده که ۱۲۰ اسب بخار قدرت را با گشتاور فوق‌العاده ۲۵۶ نیوتون متر تولید می‌کند.
نوع دیگری از این موتور که بانام EF7 TC شناخته می‌شود به سامانه توربو شارژ پرخوران مجهز شده که هوای اضافی به موتور تزریق می‌کند و به همین علت می‌تواند ۱۵۰ اسب بخار در ۵۵۰۰ دور در دقیقه و ۲۱۵ نیوتن متر در ۲۲۰۰ تا ۴۸۰۰ دور در دقیقه تولید کند که می‌توان این قدرت را افزایش نیز داد.
البته نمونه‌های دیگری از این خانواده نظیر EF4 وجود دارند که هنوز وارد مرحله تولید نشده‌اند. این موتور ۱.۴ لیتر حجم داشته و براساس EF7 طراحی‌شده است. EF4 تنفس طبیعی ۹۵ اسب بخار قدرت در حالت بنزینی و ۸۴ اسب بخار در حالت گازسوز قدرت تولید می‌کند گشتاور آن‌هم در حالت بنزین ۱۲۵ نیوتن‌متر در ۴۵۰۰ دور و ۱۱۱ نیوتن‌متر در ۴۵۰۰ در حالت گاز است.
روغن پیشنهادی برای موتور ملی ، روغن های ۴۰-۱۰ است. سرویس های شمع و انژکتور های این ماشین، هر ۲۰۰۰۰ کیلومتر است و تعویض تسمه تایم و واسکازین آن هر ۶۰۰۰۰ کیلومتر انجام می شود.
مشخصات فنی EF7
- حجم موتور ۱۶۴۸ سی سی چهار سیلندر
- نسبت تراکم ۱۱ به یک
- قدرت موتور در دور ۶۰۰۰ RPM بنزینی: اسب بخار۱۱۴ - گاز: اسب بخار ۹۸
- حداکثر گشتاوردر ۴۵۰۰ دور بر دقیقه بنزینی: ۱۵۹ نیوتن متر گاز ۱۳۶ نیوتن متر
- سیستم انژکتوری پاشش چند نقطه‌ای مرحله‌ای (Sequential) نوع سوخت گاز طبیعی آلترناتیو: بنزین بدون سرب ۹۵
- تعداد سوپاپ ۱۶
معایب پیشرانه EF7 چیست؟
- نبودن قطعات اصلی در بازار
- کمبود مکانیک ماهر و نداشتن مهارت و نداشتن علم تعمیر موتور EF7
- کندی شتاب خودرو در حالت مصرف سوخت گاز
باسلام
والا بنده ب مقاله در مورد هیچ کدوم از محصولات وطنی نخوندم که امیدوار کننده باشه.
یکی میگه slx
دیگری زانتیا
پراید…تیبا….آریو ……
تورو خدا مردوم رو با این نوشته ها گمراه نکنید.
اصلش رو داخل کارخانه ها درست کنید
اونای که میگن ef7مکانیک نداره و هزارتای ایراد دیگه چرا پس این موتور رو تولید و میزارید روی تمام محصولاتتون.دنا.دنا پلاس.سورن .سمند پلاس.سمند
اگه مورد داره نزارید
تا ی مدت پیش ۴۰۵تیو فایو به خاطر اون قسمت فیلتر روغنش آتیش میگرفت یا کلاچش سفت میشد .پدر کیت کلاچ رو میسوزوند
از کجاش بنالم با این صعنت ضعیف و گردن کلفت
ممنون از شما دوستان که حوصله کردید