پیشرانه- شهرداری تهران در سودای واردات پشت به تولید داخلی کرده است، پولها را به چینیها میدهد و به تولیدکنندگان داخلی ملک فروشی میکند.
روز گذشته (دوشنبه ۱۶ بهمن ۱۴۰۲) شهردار تهران از لغو قرارداد با یک تولیدکننده اتوبوس برقی داخلی به دلیل عدم ایفای تعهدات خبر داد.
علیرضا زاکانی با اشاره به سفر دوم به چین از نهایی شدن قرارداد خرید ۲۵۰۰ دستگاه اتوبوس ۱۲ متری برقی، ۱۰ هزار دستگاه ون برقی و ۲۷۵۰۰ دستگاه تاکسی خبر داد.
وی بیان اینکه برحسب وظیفه از خودروسازان داخلی هم خرید کردیم، گفت: «آنها بااینکه قیمت بالاتری به ما دادند اما به تعهدات خود بهطور کامل عمل نکردند. ما نمیتوانیم مردم را معطل گروکشیها و بیتعهدی برخی خودروسازان داخلی کنیم. «
این ادعا و تلاش برای لغو قرارداد با تولیدکنندگان داخلی تازگی ندارد. اواسط دیماه نیز زاکانی از لغو قرارداد با یک شرکت داخلی به بهانه عدم ایفای تعهدات خبرداده بود.
البته نزدیک به دو سال است که شهرداری تهران به بهانه آلودگی هوا و نوسازی ناوگان فرسوده و برطرف کردن نیاز ناوگان حملونقل عمومی بهشدت در سودای واردات میسوزد.
این نهاد در نظر داشت که پس از برگزاری جام جهانی قطر، نسبت به خرید اتوبوسهای دستدومی که در این رویداد استفادهشدهاند نیز اقدام کند.
حتی در مقطعی با نامهنگاری به رئیسجمهور درخواست کرده بودند که بهنوعی با ترک تشریفات و تعرفه در حدود صفر درصد مقدمات لازم برای واردات این اتوبوسها را فراهم کند.
این در حالی است که از همان ابتدا تولیدکنندگان اتوبوس داخلی بهمراتب اعلام کرده بود که توانایی برطرف کردن نیازهای داخل را دارند؛ اما با توجه به تفاوت مصرفکنندگان و مشتریان این نوع وسایل نقلیه باید سفارش گذاری صورت بگیرد تا آنها تولید را آغاز کنند.
بااینوجود و بهرغم برخی سفارشگذاریها انچنان که بایدوشاید تمایلی به برطرف کردن نیازها با تولیدکنندگان داخلی از سوی شهرداری دیده نمیشد. ولی درهرحال به خاطر جلوگیری از اعتراضات و انتقادات برخی قراردادها منعقد شد.
در این میان ایران خودرو نیز یکی از شرکتهایی بود که برای تأمین بخشی از نیاز شهرداری به اتوبوسهای برقی با این نهاد قرارداد امضاء کرد.
هرچند زاکانی اسمی نبرده است. ولی شواهد نشان میدهد که منظور وی آبی پوشان جاده مخصوص بوده است.
اما آنگونه که شنیده میشود، شهرداری تمام قضیه را بیان نکرده است و مردم را بهانه و از عبارت گروکشی برای توجیه اقدام خود استفاده کرده است.
این قضیه روی دیگری نیز دارد که به نظر بد نیست به آن پرداخته شود تا شهرداری در مقام پاسخ حقیقت ماجرا را بیان کند.
بر اساس شنیدهها، شهرداری تهران برخلاف تصور و آنچه مدعی است بهجای تأمین مالی به خودروسازان پیشنهاد معاوضه ملک با خودرو داده است.
سادهتر اینکه شهرداری تهران بدون توجه به نیاز خودروسازان برای سفارش گذاری و نیازمانی که دارند، برای خرید ملک پیشنهاد کرده است.
ولی آیا خودروسازان میتوانند برای خرید قطعاتی که تولید داخل ندارد به تأمینکنندگان خارجی ملک بدهند؟ آیا این اقدام شهرداری تعمدی و برای برهم زدن قرارداد و فرار روبهجلو نیست؟
درنهایت اینکه آیا آنها برای خرید خودرو به چینیها هم ملک میدهند؟ آیا قرار است بخشهایی از تهران را برای خرید اتوبوس، ون و تاکسی به چینیها بفروشند؟ آیا واقعاً شهرداری قصد حمایت از تولید داخل را دارد یا اینکه منفعتی در واردات نهفته است که میخواهد سهمی از آن داشته باشد؟
نظر شما چیست؟