مزایای خرید ایران خودرو توسط کنسرسیوم قطعه ساز
پیشرانه – کنسرسیوم قطعه سازی از جمله متقاضیانی به شمار می رود که کارنامه موفقی در زمینه بنگاه داری از خود به یادگار گذاشته است. دراین شرایط به نظر می رسد اگر این گروه باقی مانده سهام دولتی را خریداری کند ، می توان به بهبود مدیریت و خروجی آن امیدوار بود. اما بخشی از بدنه منتقدان و کارشناسان بنای مخالفت گذاشته اند. دراین میان بد نیست به بخشی از مزایای خرید ایران خودرو توسط کنسرسیوم قطعه ساز نگاهی داشته باشیم.
به گزارش وب سایت خبری پیشرانه ، هر چند بعضی از مخالفان خرید سهام ایران خودرو توسط کنسرسیوم قطعه ساز ، بهانه هایی نظیر انحصار،تعارض منافع خودروساز و قطعه ساز و همچنین اهلیت را مطرح می کنند. اما درمقابل می توان آنها را به بازنگری در وضعیت گروه بهمن راهنمایی کرد. درحال حاضر گروه بهمن و زیرمجموعه های آن همگی جزء لیدرهای بازار خودرو به شمار می آیند.
با این حال برای روشن تر شدن ابعاد ماجرا و مزایای مدیریت این خودروساز بزرگ توسط بخش خصوصی بد نیست نگاهی به مزیت های خرید باقی مانده سهام دولتی ایران خودرو توسط کنسرسیوم قطعه ساز داشته باشیم.
در واقع خرید ایران خودرو توسط شرکت کنسرسیوم قطعه ساز میتواند از جنبههای مختلفی مزایایی را به همراه داشته باشد:
تقویت زنجیره تأمین
شرکت کنسرسیوم قطعه ساز یکی از بزرگترین تأمینکنندگان قطعات خودرو در ایران است. با مالکیت ایران خودرو، این شرکت میتواند زنجیره تأمین را بهینهتر کند و هماهنگی بیشتری بین تولید قطعات و مونتاژ خودرو ایجاد کند. این موضوع میتواند به کاهش هزینهها و افزایش کیفیت تولید منجر شود.
ارتقای تکنولوژی و نوآوری
کنسرسیوم قطعه ساز با دسترسی به منابع ایران خودرو، میتواند به توسعه فناوریهای جدید در حوزه تولید خودرو بپردازد. این امر میتواند به افزایش رقابتپذیری محصولات ایران خودرو در بازار داخلی و خارجی کمک کند.
کاهش وابستگی به دولت
در صورت خرید سهام عمده ایران خودرو توسط یک بخش خصوصی مثل کنسرسیوم قطعه ساز، این شرکت از مدیریت دولتی فاصله میگیرد. این موضوع میتواند باعث کاهش بروکراسی و افزایش بهرهوری شود.
بهبود کیفیت و خدمات پس از فروش
کنسرسیوم قطعه ساز با کنترل مستقیم بر فرآیند تولید و مونتاژ، میتواند کیفیت خودروها را بهبود بخشد و از طریق نوآوری در خدمات پس از فروش، رضایت مشتریان را افزایش دهد.
سرمایهگذاری و اشتغالزایی بیشتر
این خرید میتواند باعث جذب سرمایههای جدید و ایجاد فرصتهای شغلی بیشتر در زنجیره تولید و خدمات مرتبط با خودرو شود.
گسترش بازارهای صادراتی
با توجه به توانمندیهای کنسرسیوم قطعه ساز در زمینه قطعات و پتانسیل ایران خودرو در تولید خودرو، همکاری این دو میتواند به تولید خودروهایی با قابلیت صادرات بیشتر منجر شود.
افزایش سودآوری
با یکپارچهسازی منابع و کاهش هزینهها، سودآوری هر دو شرکت میتواند افزایش یابد. این موضوع به سهامداران و همچنین توسعه پایدار صنعت خودرو کمک میکند.
این در شرایطی است که مدیریت دولتی و تحمیل تصمیم های غیر اقتصادی تا به امروز جز ۷۰۰ هزار میلیارد تومان بدهی و زیان انباشته به ۲ خودروساز بزرگ کشور و در اصل مردم و سهامداران نتیجه دیگر نداشته است. اما چرا در برابر خروج دولت از بنگاه داری و خرید این سهام توسط بخش خصوصی مقاومت وجود دارد،سوالی است که مخالفان خرید این سهام توسط کنسرسیوم قطعه ساز باید پاسخ بدهند.
نظر شما چیست؟