بررسی نیسان قشقایی ۲۰۲۳

معرفی نیسان قشقایی ۲۰۲۳

قشقایی یکی از کراس اوورهای پرفروش کمپانی ژاپنی نیسان است که حالا با نسخه فیس لیفت نسل دوم توسط شرکت نامی خودرو به ایران بازگشته است. نام این خودرو از ایل قشقایی گرفته شده و نام دیگر آن یعنی دوآلیس کلمه‌ای کاملاً ساختگی از سوی نیسان است که به توانایی‌های دوگانه این کراس اوور اشاره دارد.

نیسان می‌گوید که نام قشقایی برای این خودرو انتخاب شده تا نشان دهد صاحبان آن «طبعی کوچ‌نشین و طبیعت گرد» دارند.  ابعاد قشقایی آن را در دسته‌ای خاص از شاسی بلندها قرار می‌دهد؛ این خودرو نه آن‌قدر کوچک است که در دسته کراس اوورهای کوچک قرار گیرد و نه آن‌قدر بزرگ است که به شاسی بلندهای میان‌سایز تعلق داشته باشد.

طراحی بدنه نیسان قشقایی

می‌توان گفت ظاهر بیرونی قشقایی تا حدی کلاسیک شده است. برخلاف رقبای ژاپنی دیگر در این سگمنت، مانند تویوتا C-HR، هوندا HR-V و مزدا CX-3، قشقایی شکل سنتی‌تری از شاسی بلندها را حفظ کرده است؛ به‌طوری که ممکن است به راحتی آن را با برادر بزرگ‌ترش، نیسان ایکس-تریل اشتباه بگیرید.

زبان طراحی نیسان در تمامی مدل‌های کراس اوور این شرکت تقریباً بیش از حد یکنواخت است. طراحی قشقایی، به جز خطوط تیزتر و تمیزتر در جلو و کناره‌ها و جلوپنجره مدرن تر به شکل V، از ریشه‌های خود در نسل اول قشقایی سال ۲۰۰۶ چندان فاصله نگرفته است. نمای عقب خودرو زاویه بهتری دارد؛ چراغ های عقب پهن به برجستگی های چرخ عقب متصل شده و یک اسپویلر عقب شبیه به خودروهای هاچ‌بک از سقف بیرون زده است. چرخ‌های آلیاژی ۱۸ اینچی با روکش دو رنگ در نسخه وارداتی نامی خودرو، که به خوبی قوس‌های گلگیر را پر می‌کنند، این خودرو را از سایر نسخه‌ها متمایز می‌کند.

فضای داخل کابین قشقایی ۲۰۲۳

فضای داخلی به لطف استفاده سخاوتمندانه از چرم در درها، صندلی‌ها، کنسول مرکزی و فرمان، لوکس به نظر می‌رسد اما طراحی داشبورد تقریباً قدیمی شده و حالا شاید به اندازه رقبای مدرن، به ویژه محصولات جدید چینی، هیجان‌انگیز و جذاب احساس نشود. هرچند که اصالت آن همچنان قابل تحسین است.

کابین قشقایی نسبت به برخی رقبا کمی جادارتر احساس می‌شود. نمایشگر چندرسانه‌ای به‌راحتی تحت تأثیر نور قرار می‌گیرد و طراحی رابط کاربری آن خیلی مدرن نیست. چند دکمه میانبر مفید در کناره‌ها و قاب پلاستیکی براق اطراف آن بخش میانی داشبورد را کمی مدرن تر کرده است.

صفحه آمپر شامل یک نمایشگر و دو مجموعه دایره‌ای سنتی است. اگرچه طراحی این بخش چندان پیشرو نیست، اما فونت‌های بزرگ و خوانا دارد و اطلاعات مهم را به خوبی نمایش می‌دهد.
این مدل از قشقایی نسبت به نسل قبلی خود، فرمان مدرن‌تری دارد، طراحی صندلی‌ها بهتر شده و کنسول مرکزی کمی بازطراحی شده است اما به هر حال نسبت به نسل سوم که اکنون در بازارهای بین‌المللی موجود است، قدیمی تر به نظر می‌رسد.

ارتفاع صندلی‌های جلو کمی زیاد است که به طور معمول، این ویژگی برای خریداران کراس اوورها یک مزیت محسوب می‌شود، زیرا به دید و تسلط بهتر کمک می‌کند. با این حال، سقف پانورامیک بزرگ ارتفاع سقف را کمی کاهش داده و فاصله آن با سر را مشکل‌ساز کرده است. با این حال، فضای پا و آرنج فوق‌العاده است و همیشه سطحی نرم و راحت برای تکیه دادن آرنج‌ها وجود دارد، چیزی که به‌سختی می‌توان درباره خودروهای رقیب مانند هیوندای کونا گفت.

همچنین، فضاهای ذخیره‌سازی کاربردی زیادی در کابین وجود دارد، از جمله جالیوانی‌های عمیق و کاربردی در درها و کنسول جلو. در کنسول مرکزی نیز یک فضای مناسب برای موبایل هم جلو دسته دنده با پورت‌های مختلف دیده می‌شود. صندلی‌های عقب نیز با وجود سقف پانورامیک، فضای پا و سر مناسبی دارند و راحتی آن‌ها تقریبا مشابه صندلی‌های جلویی است.  عدم وجود خط سقف به سبک کوپه، مشابه برخی از رقبا، باعث شده که فضای بار ۴۸۶ لیتری قشقایی یکی از بزرگ‌ترین‌ها در این کلاس باشد.

مشخصات فنی و پیشرانه نیسان قشقایی

نیسان قشقایی وارداتی نامی خودرو به یک موتور ۲ لیتری چهار سیلندر متصل به جعبه دنده ضریب متغیر پیوسته CVT مجهز شده است که اکنون تنها گزینه پیشرانه موجود است.  جالب اینکه در بازارهای جهانی نسخه‌ای با گیربکس دستی هم  برای مدل پایه ارائه می‌شد. ضمنا تمام مدل‌های قشقایی فقط دیفرانسیل جلو هستند. اگر به دنبال سیستم چهارچرخ محرک هستید، باید به محصول کوچک‌تر نیسان جوک یا مدل بزرگ‌تر ایکس‌تریل روی بیاورید.

موتور ۲.۰ لیتری قشقایی توان خروجی ۱۴۹ اسب بخار و گشتاور ۱۸۸ نیوتن‌متر تولید می‌کند. با توجه به اینکه اکثر رقبا ارقام مشابه یا حتی پایین‌تری ارائه می‌دهند، قشقایی در حد استانداردهای این سگمنت است. شتاب صفر تا صد این خودرو تقریبا نزدیک به ۱۰.۵ ثانیه برآورد شده و میانگین مصرف سوخت آن هم ۶.۷ لیتر در سیکل ترکیبی صدکیلومتری است. هر چند که در عمل این رقم به حدود ۸ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر می‌رسد.

تجربه رانندگی با قشقایی ۲۰۲۳ چگونه است؟

قشقایی از نظر دینامیک رانندگی بهترین نیست، اما رانندگی با آن آسان است و برای این بخش از بازار، هندلینگ مناسبی به واسطه تعلیق مولتی لینک مستقل عقب ارائه می‌دهد.  موتور ۲.۰ لیتری کمی پرصداست، اما نیاز به قدرت بیشتری احساس نمی‌شود. گیربکس CVT به پدال گاز پاسخی کمی کند و ارتجاعی می‌دهد. با این حال، فرمان خودرو ترکیب خوبی از سبکی برای مانورهای با سرعت پایین و استحکام و پاسخگویی در سرعت‌های بالاتر ارائه می‌دهد.

سیستم تعلیق بیشتر برای راحتی تنظیم شده تا اسپرت بودن، که با سبم فضای داخلی خودرو همخوانی دارد. با وجود وزن خالص ۱۴۶۹ کیلوگرمی، قشقایی در پیچ‌ها  سبک و چابک به نظر می‌رسد. این ویژگی با سیستم تعلیق مالتی لینک عقب آن تقویت شده است، سیستمی که در بسیاری از رقبا با محور پیچشی یکپارچه جایگزین شده است.  در هنگام پارک کردن در خیابان، باید مراقب چرخ‌های آلیاژی بزرگ خودرو باشید، زیرا خراشیدن آن‌ها به لبه جدول فاجعه‌بار خواهد بود. همچنین، میزان نویز جاده‌ای که توسط تایرهای قشقایی تولید می‌شود، خیلی چندان رضایت‌بخش نیست.

رقبا

نیسان قشقایی ۲۰۲۳ با رقبای جدی در بازار ایران روبه رو است. از جمله مهم ترین رقبا می توان به هیوندای توسان با طراحی مدرن و امکانات پیشرفته اشاره کرد که محبوبیت زیادی در بین خریداران دارد. کیا سلتوس نیز با طراحی جذاب و قیمت رقابتی وارد میدان شده، هرچند از نظر قدرت موتور ضعیف تر از قشقایی است. هوندا وزل نیز به دلیل کیفیت ساخت بالا و دوام خوب یکی از گزینه های جدی محسوب می شود. نیسان قشقایی برای رقابت با این خودروها باید روی عملکرد قوی، طراحی شیک و امکانات ایمنی و رفاهی متمرکز شود تا بتواند سهم خود را در بازار حفظ کند.

نتیجه گیری

به‌طور کلی، قشقایی رانندگی مطمئن و راحتی ارائه می‌دهد، هرچند که چندان مهیج نیست و نیازی هم به هیجان رانندگی بالا برای آن به عنوان یک خودروی خانوادگی وجود ندارد.

قشقایی نسل دوم برای خریدارانی مناسب است که به دنبال خودرویی نه به بزرگی یا توانمندی نیسان ایکس‌تریل، اما با فضای بار و ابعاد داخلی کافی هستند که با ظاهر سنتی یک شاسی بلند شهری مطابقت داشته باشد، استهلاک کمتری بروز دهد و نیازهای خانوادگی را به نحو مطلوب برآورده سازد.