مهدی اسدی پیشرانه- همانطور که در یادداشت مرتضی شفیعی از مدیران ارشد صنعت خودرو کشورمان گفتیم بعد از انتخاب رئیسجمهور هشتم و رئیس دولت سیزدهم در سری یادداشتهایی به بررسی اولویتهای صنعت خودرو کشور میپردازیم.
پیشرانه- همانطور که در یادداشت مرتضی شفیعی از مدیران ارشد صنعت خودرو کشورمان گفتیم بعد از انتخاب رئیسجمهور هشتم و رئیس دولت سیزدهم در سری یادداشتهایی به بررسی اولویتهای صنعت خودرو کشور میپردازیم.
به گزارش وبسایت خبری «پیشرانه» این بار اولویتهای صنعت خودرو کشور را از زبان بابک صدرایی از کارشناسان صنعت خودرو و مدیر بازاریابی شرکت مدیران خودرو مرور کردهایم.
با تغییر هر دولت قطعاً انتظاراتی برای مسائل اقتصادی و صنعتی به وجود میآید که یکی از آنها صنعت خودروسازی است فارغ از اینکه چه دولتی آمده و وعدههایش چیست پارهایی از مسائل بهعنوان ملزومات باید برای صنعت خودروسازی کشور باید در نظر گرفته شود.
۱-تولید پلت فرم ایرانی: بعد از بیش از ۶ دهه سابقه تولید خودرو امروز باید چندین پلت فرم ایرانی با تکنولوژی نسبتاً بهروز داشته باشیم تا در کشور پر ریسکی چون ایران با تهدیدات گوناگون صنعت خودروسازی حداقل در شرایط سخت از حرکت بازنایستد
۲-مدیریت و زمینهسازی توسعه صنعت قطعهسازی با الزامات کیفی قابلقبول که حتماً باید موردتوجه قرار گیرد علیالخصوص سرمایهگذاری بر روی قطعات الکترونیکی که خود میتواند تأثیر مطلوبی بر روی صنایع دیگر کشور نیز داشته باشد
۳-تولید خودروهای ارزان و اقتصادی حداقل با بهرهگیری از پلت فرم خودروسازان چینی با بهرهگیری از روابط ویژه ایران و چین و تولید انبوه
۴-سرمایهگذاری و استفاده از تجربه چین در تولید خودروهای برقی و هیبریدی بهعنوان یک اصل مهم در آینده صنعت خودروسازی کشور که میتواند تأثیر بزرگ ایجاد نماید
۵-ملزم نمودن خودروسازان به الزامات و قوانین کیفی و خدماتی و چنانچه این مشکل رفع نشود شامل جریمههای سنگین و برخورد جدی باشد
۶-واردات محدود و هدفمند خودروهای اقتصادی برای ایجاد رقابت و خروج از انحصار در بازار
به هر صورت صنعت خودروسازی کشور نیاز به یک تغییر کلی و اساسی دارد، محصولات قدیمی، ناامن و پرمصرف باید از چرخه تولید خارج شوند و خودروهای ایرانی یا تولید مشترک با مصرف سوخت و آلایندگی و ایمنی مناسب جایگزین شود که قطعاً خود به اقتصاد ملی کشور کمک شایانی خواهد نمود، صنعت خودرو اگر تغییرات را ایجاد نکند روزبهروز در باور عموم جامعه بار منفی آن بیشتر خواهد شد و عملاً تنها بهعنوان یک جریان اجباری و اجحاف گر شناخته میشود.
نوشته: بابک صدرایی
نظر شما چیست؟