بررسی تویوتا لوین

معرفی تویوتا لوین

در سال های اخیر، صنعت خودروسازی چین جهشی بزرگ را تجربه کرده و یکی از عوامل اصلی این پیشرفت، همکاری های استراتژیک با برندهای معتبر جهانی بوده است. یکی از مهم ترین این مشارکت ها، گروه GAC TOYOTA است که با سرمایه گذاری مشترک تویوتا و GAC در سال ۲۰۰۴ تاسیس شد. این گروه، تولید و مونتاژ برخی از محبوب ترین خودروهای تویوتا را بر عهده دارد. در این میان، تویوتا لوین به عنوان نسخه ای خاص از کرولا، با طراحی متفاوت و امکانات ویژه، به بازار عرضه شده است. این خودرو که در ایران نیز با دو پیشرانه ۱.۲ لیتری توربو و ۱.۸ لیتری هیبریدی وارد شده، توانسته توجه علاقه مندان به خودروهای کم مصرف و با کیفیت را به خود جلب کند. اما چه تفاوت هایی میان لوین و سایر نسخه ها مثل تویوتا کرولا وجود دارد؟ در ادامه این مقاله به بررسی دقیق تر این خودروی جذاب خواهیم پرداخت.

بررسی طراحی ظاهری و بدنه

تویوتا لوین و کرولا از نظر پلتفرم و کلیات طراحی شباهت های زیادی به یکدیگر دارند، اما تفاوت های ظریفی در سبک طراحی آن ها دیده می شود که لوین را به خودرویی جذاب تر برای جوانان تبدیل کرده است. این خودرو در نمای جلو، ظاهری اسپرت تر و تهاجمی تر نسبت به کرولا دارد و طراحی آن بیشتر شبیه به نسخه هایی از کرولا است که در بازار آمریکا عرضه می شوند. فرم چراغ های جلو با خطوط خمیده و گوشه های تیز، چهره ای پویا و جسورانه به خودرو داده است. درحالی که سپرهای نسخه هیبریدی از خطوط موازی بهره می برند، در مدل های بنزینی شاهد استفاده از طرح لانه زنبوری در سپر جلو هستیم. علاوه بر این، در نسخه های هیبریدی، لوگوی تویوتا با حاشیه های آبی مشخص شده که این ویژگی در مدل بنزینی وجود ندارد.

در نمای جانبی، اشتراکات زیادی بین تویوتا لوین و کرولا به چشم می خورد، از جمله شیب جلو و عقب خودرو، ابعاد درها و طراحی کلی بدنه. این طراحی ساده و اصولی در کنار رینگ های آلومینیومی، جلوه زیبایی به این بخش داده است. اما بیشترین تفاوت ظاهری لوین با کرولا در نمای عقب آن دیده می شود. تویوتا لوین در این قسمت طراحی هماهنگ تر و جذاب تری دارد و از چراغ های عقب دو تکه بهره می برد که به وسیله خطوط طراحی به یکدیگر متصل شده اند. استفاده از تریم دو رنگ در سپر عقب نیز جلوه خاصی به این بخش داده و حس اسپرت بودن را در لوین تقویت کرده است.

بررسی طراحی داخل کابین

طراحی کابین تویوتا لوین از سبک طراحی ساده و کاربردی بهره می برد. در این خودرو خبری از طراحی های لوکس و متریال گران قیمت نیست، اما کیفیت ساخت در سطح بالایی قرار دارد. به همین دلیل، تویوتا لوین با وجود سادگی، می تواند تجربه ای خوشایند را برای سرنشینان فراهم کند. در قسمت رودری ها از پلاستیک خشک استفاده شده که طراحی ساده ای دارد، اما در بخش داشبورد، متریال نرم یا سافت تاچ به کار رفته که حس بهتری را منتقل می کند. همچنین نمایشگر سیستم مالتی مدیا که در مرکز داشبورد قرار گرفته، کیفیت مناسبی دارد و امکانات خوبی را در اختیار راننده قرار می دهد.

در قسمت میانی داشبورد، طراحی مینیمال و بدون جزئیات اضافی دیده می شود، اما استفاده از خطوط طراحی و رنگ پیانویی باعث شده تا این بخش از یکنواختی خارج شود. پشت آمپر در نسخه های بنزینی آنالوگ است و با طراحی مناسب خود حس هیجان را به راننده منتقل می کند، در حالی که مدل های هیبریدی از پشت آمپر دیجیتالی بهره می برند که ظاهری مدرن تر دارد. فرمان سه شاخه تویوتا لوین، که در بسیاری از مدل های این برند دیده می شود، طراحی ساده و ارگونومی خوبی دارد و کنترل راحتی را برای راننده فراهم می کند. همچنین، صندلی ها از نظر راحتی و دربرگیرندگی عملکرد بسیار خوبی دارند و در نسخه های پایه با روکش پارچه ای عرضه می شوند، در حالی که برخی از مدل های هیبریدی دارای روکش چرمی هستند که حس لوکس تری به کابین می بخشند.

پیشرانه و قوای فنی

تویوتا لوین در دو نسخه بنزینی و هیبریدی عرضه می شود که هرکدام ویژگی های خاص خود را دارند. نسخه بنزینی این خودرو از یک پیشرانه ۱.۲ لیتری توربوشارژ بهره می برد که می تواند ۱۱۶ اسب بخار قدرت و ۱۸۵ نیوتن متر گشتاور تولید کند. نیروی تولید شده توسط این موتور، از طریق یک گیربکس اتوماتیک ۱۰ سرعته CVT به چرخ های جلو منتقل می شود. این ترکیب باعث شده که تویوتا لوین عملکردی اقتصادی و مصرف سوخت بهینه ای داشته باشد. شتاب ۰ تا ۱۰۰ این نسخه حدود ۱۰.۲ ثانیه است و حداکثر سرعت آن به ۱۸۵ کیلومتر بر ساعت می رسد. از طرفی، مصرف سوخت میانگین آن در هر ۱۰۰ کیلومتر حدود ۵.۹۵ لیتر است که برای یک سدان شهری عددی مناسب به حساب می آید.

در مقابل، نسخه هیبریدی تویوتا لوین از یک پیشرانه ۱.۸ لیتری تنفس طبیعی بهره می برد که به تنهایی ۹۸ اسب بخار قدرت و ۱۴۲ نیوتن متر گشتاور تولید می کند. اما این موتور در کنار یک پیشرانه برقی قرار گرفته که ۹۶ اسب بخار قدرت و ۱۸۵ نیوتن متر گشتاور را ارائه می دهد. مجموع قدرت تولیدی این سیستم هیبریدی بین ۱۳۴ تا ۱۴۲ اسب بخار متغیر است و نیروی آن توسط یک گیربکس E-CVT به چرخ های جلو منتقل می شود. عملکرد این نسخه در مقایسه با مدل بنزینی، نرم تر و کم مصرف تر است و میانگین مصرف سوخت آن تنها ۴.۱ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر اعلام شده است. همچنین سیستم تعلیق مک فرسون در جلو و مولتی لینک در عقب، همراه با استاندارد آلایندگی یورو ۶، باعث شده که لوین نه تنها خودرویی کم مصرف، بلکه دوستدار محیط زیست نیز باشد.

رقبا

با افزایش واردات خودروهای ژاپنی و کره ای، بازار رقابت در میان سدان های وارداتی داغ تر شده است. تویوتا لوین به واسطه طراحی جذاب، امکانات قابل قبول و سابقه طولانی برند تویوتا، توانایی رقابت با محصولاتی مانند نیسان سیلفی، تویوتا کرولا، هوندا سیتی، کیا سراتو، جی ای سی امپو و هیوندای الانترا را دارد. با این حال، نسخه ۱.۲ لیتری این خودرو با توجه به پیشرانه نه چندان قدرتمند و امکانات محدود، در برابر برخی رقبا نظیر فونیکس آریزو ۸، که امکانات بیشتری را با قیمت مشابه ارائه می دهد، کمی ضعیف تر ظاهر می شود. از سوی دیگر، بزرگ ترین مزیت لوین، برند معتبر تویوتا و استهلاک پایین آن است.