تویوتا پرادو ۲۰۲۵ وارداتی ؛ بررسی مشخصات فنی

معرفی تویوتا پرادو ۲۰۲۵

تویوتا پرادو ۲۰۲۵، با کد اتاق J250، نسل جدیدی از شاسی‌بلندهای میان‌رده تویوتا محسوب می‌شود که بر پایه پلتفرم TNGA-F ساخته شده است. این خودرو، که در بازارهای مختلف از جمله ایران توسط واردکنندگان مانند زرین تجارت به سیما عرضه می‌شود، همچنین شرکت برساوش تجارت نیک این خودرو را در نمایشگاه خودرو اصفهان آبان ۱۴۰۴ رونمایی کرد.

پرادو ۲۰۲۵ با ابعاد کمی کوچک‌تر از لندکروزر سری ۳۰۰، گزینه‌ای استراتژیک برای کسانی است که به دنبال دوام بالا و عملکرد فنی مناسب هستند، هرچند تغییرات در پیشرانه و طراحی آن نسبت به نسل‌های قبلی، بحث‌های مختلفی را در میان کارشناسان ایجاد کرده است. این مدل در تیپ‌هایی مانند Adventure BAT ارائه می‌شود که برای شرایط جاده‌ای متنوع طراحی شده، اما محدودیت‌هایی مانند استاندارد آلایندگی یورو ۴ و عدم حضور سیستم OBD ممکن است در برخی بازارها چالش‌برانگیز باشد.

پرادو ۲۰۲۵ همچنان ساختار بدنه روی شاسی را حفظ کرده که استحکام آن را در مسیرهای ناهموار تضمین می‌کند، اما این رویکرد سنتی ممکن است در مقایسه با رقبای مدرن‌تر، سواری جاده‌ای را کمی سخت‌تر کند. ورود این خودرو به بازار ایران پس از لغو برخی محدودیت‌های وارداتی، نوید بازگشت یک نام آشنا را می‌دهد، هرچند قیمت نهایی و دسترسی به قطعات یدکی می‌تواند عوامل تعیین‌کننده‌ای برای خریداران باشد. در ادامه، به بررسی جنبه‌های مختلف این خودرو می‌پردازیم تا تصویری جامع از نقاط قوت و ضعف آن ارائه شود.

بررسی طراحی ظاهری و بدنه

طراحی ظاهری تویوتا پرادو ۲۰۲۵ به سمت المان‌های کلاسیک لندکروزر بازگشته و شکل جعبه‌ای آن، یادآور مدل‌های قدیمی است. نمای جلو با جلوپنجره مستطیلی بزرگ که نام TOYOTA یا LAND CRUISER PRADO روی آن حک شده، همراه با چراغ‌های LED افقی و سیستم روشنایی روز، ظاهری قدرتمند ایجاد می‌کند. سپر جلو در تیپ Adventure با محافظ‌های سنگین و اسکید پلیت بزرگ، آمادگی برای آفرود را نشان می‌دهد، اما این عناصر ممکن است برای استفاده شهری کمی حجیم به نظر برسند.

در نمای جانبی، خطوط مستقیم، پنجره‌های مستطیلی و سقف صاف، بر پایداری و فضای داخلی تأکید دارند. رینگ‌های آلومینیومی ۱۸ اینچی با تایرهای ۲۶۵/۷۰، همراه با محافظ‌های گلگیر برجسته و نوارهای جانبی مشکی، حس ماجراجویانه‌ای می‌دهد، هرچند آینه‌های جانبی با قابلیت جمع‌شدن خودکار و چراغ راهنما، کاربردی هستند. بخش عقب ساده‌تر طراحی شده با چراغ‌های LED ترکیبی، اسپویلر و درب صندوق از نوع Jump که قابلیت بسته‌شدن آسان دارد. ابعاد خودرو شامل طول ۴۹۲۰ میلی‌متر، عرض ۱۹۸۰ میلی‌متر، ارتفاع ۱۸۶۰ میلی‌متر و فاصله محوری ۲۸۵۰ میلی‌متر است که فضای مناسبی برای سرنشینان فراهم می‌کند، اما وزن ۲۲۶۵ کیلوگرمی ممکن است در شتاب‌گیری تاثیرگذار باشد.

بدنه پرادو ۲۰۲۵ با استفاده از پلتفرم TNGA-F، استحکام پیچشی بالاتری نسبت به نسل J150 دارد، اما طراحی جعبه‌ای آن ممکن است برای کسانی که به دنبال خطوط آیرودینامیک مدرن هستند، کمتر جذاب باشد. در کل، این طراحی بر دوام و کاربرد تمرکز دارد تا زیبایی‌شناسی شهری.

بررسی طراحی داخلی

کابین تویوتا پرادو ۲۰۲۵ با تمرکز بر کاربردی بودن و دوام، از زبان طراحی مستطیلی و افقی استفاده کرده که حس استحکام را منتقل می‌کند. فضای داخلی جادار است و در پیکربندی ۷ نفره، حتی ردیف سوم برای بزرگسالان مناسب به نظر می‌رسد، هرچند دسترسی به آن ممکن است برای برخی کاربران چالش‌برانگیز باشد. تریم داخلی در تیپ Adventure از ترکیب چرم مصنوعی و پارچه مقاوم سیاه‌رنگ تشکیل شده که دوام بالایی در شرایط سخت دارد، اما ممکن است در مقایسه با مواد لوکس‌تر رقبا، ساده‌تر جلوه کند.

داشبورد افقی با تریم‌های مقاوم در برابر خط و خش، ابزارهای راننده را ارگونومیک قرار داده و شامل نمایشگر لمسی ۱۲.۳ اینچی با ناوبری و سیستم صوتی ۶ بلندگو می‌شود. فرمان چهارپره با روکش چرمی و کلیدهای کنترل چندرسانه‌ای، همراه با کنسول مرکزی بزرگ که دکمه‌های آفرود مانند CRAWL و MTS را در خود جای داده، کاربری را آسان می‌کند. با این حال، انبوه کلیدهای فیزیکی ممکن است برای کاربران عادت‌کرده به رابط‌های تمام‌لمسی، کمی گیج‌کننده باشد.

کیفیت متریال بر پایه دوام طراحی شده و پوشش‌های پلاستیکی مقاوم، عمر طولانی را تضمین می‌کنند، اما حس لوکس بودن کابین در سطح رقبای خود نیست. نورپردازی و فضای سر و زانو کافی، سفرهای طولانی را راحت‌تر می‌کند، هرچند دید محدود از شیشه جلو در برخی مدل‌ها گزارش شده است.

پیشرانه و قوای فنی

پیشرانه تویوتا پرادو ۲۰۲۵ در نسخه وارداتی به ایران، یک موتور ۲.۴ لیتری بنزینی توربوشارژ با کد T24A-FTS است که ۲۷۸ اسب بخار قدرت در ۶۰۰۰ دور در دقیقه و ۴۳۰ نیوتن‌متر گشتاور در ۱۷۰۰ دور در دقیقه تولید می‌کند. این موتور چهار سیلندر با سیستم خنک‌کننده روغن و اینترکولر هوا، جایگزین پیشرانه‌های حجیم‌تر نسل قبلی شده و با گیربکس ۸ سرعته اتوماتیک جفت می‌شود. سیستم انتقال قدرت دو دیفرانسیل دائم (Full-time 4WD) با قفل دیفرانسیل مرکزی، عقب و جلو (در تیپ‌های بالاتر)، همراه با سیستم تعلیق Heavy Duty (مستقل کویل در جلو و ۴ لینک کویل در عقب)، عملکرد آفرود را تقویت می‌کند.

شتاب صفر تا ۱۰۰ کیلومتر در ساعت حدود ۷.۷ ثانیه است و حداکثر سرعت به ۱۸۰ کیلومتر در ساعت محدود شده، هرچند مصرف سوخت ترکیبی ۹.۸ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر ممکن است در شرایط واقعی بالاتر باشد. حجم موتور ۲۳۹۳ سی‌سی و استاندارد آلایندگی یورو ۴، با حجم باک ۸۰ لیتر، برای سفرهای طولانی مناسب است، اما وابستگی به بنزین اکتان بالا برای جلوگیری از کوبش موتور، نکته‌ای است که باید در نظر گرفت. فرمان برقی EPS با تنظیم دستی، ترمزهای دیسکی تهویه‌شونده در جلو و عقب، و ظرفیت یدک‌کشی تا ۳۵۰۰ کیلوگرم، از دیگر ویژگی‌های فنی هستند، هرچند صدای موتور دیزلی در نسخه‌های دیگر ممکن است در این مدل بنزینی کمتر باشد.

رقبا

در بازار شاسی‌بلندهای میان‌رده، تویوتا پرادو ۲۰۲۵ با رقبایی مانند تویوتا لندکروزر سری ۳۰۰ روبرو است که با موتور ۳.۵ لیتری توربو و ۴۰۹ اسب بخار، لوکس‌تر و قدرتمندتر ظاهر می‌شود، اما قیمت بالاتر و ابعاد بزرگ‌تر آن ممکن است برای برخی خریداران کمتر جذاب باشد. لکسوس GX با پلتفرم مشابه و موتور ۳.۴ لیتری توربو (۳۴۹ اسب بخار)، تمرکز بیشتری بر رفاه کابین دارد، هرچند هزینه نگهداری آن بالاتر است.

نیسان پاترول ۲۰۲۵ با موتور ۵.۶ لیتری تنفس طبیعی و ۴۰۰ اسب بخار، گزینه‌ای سنتی با قدرت خام بیشتر محسوب می‌شود، اما مصرف سوخت ۱۴.۵ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر و طراحی قدیمی‌تر، نقاط ضعفی هستند. در نهایت، پرادو با دوام اثبات‌شده خود، در برابر این رقبا متمایز می‌شود، هرچند در زمینه فناوری کابین ممکن است کمی عقب بماند.