دستان ارز بر گلوی خودروسازان

پیشرانه -خودروسازان وصنعت گران کشور به رغم اینکه توانسته اند تحریم ها را دور بزنند به نظر می‌رسد که هنوز موفق به شکست تحریم‌های داخلی نشده‌اند و این با مشکل سنگینی همراه و دستان ارز بر گلوی خودروسازان و تولید کنندگان حلقه زده است.
به گزارش وب سایت خبری «پیشرانه» ، سال جاری در حالی قرار است منجر به رشد تولید و مهار تورم شود که با توجه به مشکلات و مسائل پیش روی تولید کنندگان، تحقق اهداف بسیار دور از دسترس خواهد بود.
در حال حاضر تولید کنندگان از جمله خودروسازان با مصائبی همچون، تورم، دخالت دولت، اقتصاد دستوری، افزایش هزینه های تولید، افزایش دور زدن تحریم‌ها و افزایش هزینه‌های جاری و دستمزد باید دست و پنجه نرم کنند؛ اما در کنار آنها حالا نه تنها باید با افزایش قیمت ارز کسب و کار تولید خود را مدیریت کنند، بلکه باید به سختی تلاش کنند تا همین ارز گران شده را بتوانند تهیه کنند.
به بیان دیگر به رغم اینکه آنان افزایش بیش از ۵۰ درصدی ارز را پذیرفته اند، هنوز ارزی به آنان تخصیص داده نشده است.
این مساله از بهمن سال گذشته بغرنج‌تر شده است.یعنی تمام تولید کنندگان با این مشکل مواجه هستند؛ مساله به قدری حاد شده است که حتی یک ماه پیش مدیرعامل بزرگترین خودروساز خاورمیانه طی نامه ای علاوه بر اطلاع درباره کاهش تولید،نسبت به توقف تولید نیز هشدار داده است.
هر چند مسئولان و متولیان امر مدعی هستند که تخصیص ارز در حال انجام است، اما عدم تخصیص حتی زنگ خطر کاهش و حتی توقف تولید در مناطق ویژه را صدا درآورده است.
البته مشکل عدم تخصیص ارز تنها مرتبط با خودروسازان سرزمین اصلی نمی شود و تولیدکنندگلن مناطق ویژه هم در شرایط نامساعدی قرار گرفته‌اند.
به نحوی که حتی مزیت های حضور در این مناطق نیز دیگر نمی تواند توجیهی برای حضور و ادامه داشته باشد.
در واقع هدف اصلی از ایجاد مناطق اقتصادی و فراهم کردن فرصت های متفاوت نسبت به تولید کنندگان دیگر، بر اساس اصولی شکل گرفته است که تولیدکنندگان و سرمایه گذاران برای حضور در این مناطق تشویق و ترغیب شوند.
چرا که ایجاد فضای تولید در این گونه مناطق علاوه بر ایجاد اشتغال، آموزش نیروی متخصص، جلوگیری از مهاجرت های شغلی و به وجود امدن فضایی صنعتی تولیدی، باعث تمرکز زدایی از شهرهای بزرگ و توزیع مناسب سرمایه و امکانات خواهد شد.
به همین دلیل اصولا مزیت هایی برای این گونه مناطق قائل می‌شوند.
اما متاسفانه شرایط به وجود آمده به گونه‌ای فضای ادامه کار را سخت و طاقت فرسا کرده است که به نظر می‌رسد با خالی شدن انبارها، متولیان صنعت باید پیه توقف تولید و موج جدید بیکاری را بر تن خود بمالند. در این میان برخی مناطق هستند که به رغم ویژه بودن باید به طور خاص‌تری به آنها نگاه شود؛ چرا که هم در مناطق محروم قرار گرفته‌اند و هم در صورت بیکاری احتمال افزایش بزه‌های خرد و کلان نیز وجود دارد.
بنابراین اگر بنا به دلایل مختلف اقتصادی و سیاسی تخصیص ارز تولیدکنندگان بزرگ و شاخص از جمله غول های جاده مخصوص در دستور کار قرارگرفته است، مناطق ویژه اقتصادی را نیز باید در اولویت قرار بدهند.

نوشته : مهدی اسدی