بررسی پژو پارس

معرفی پژو پارس

در بازار خودرو ایران، معدود محصولاتی وجود دارند که بتوانند همچون پژو پارس، بیش از دو دهه در خط تولید باقی بمانند و همچنان جایگاه خود را در میان مشتریان حفظ کنند. پژو پارس که ابتدا با نام پرشیا شناخته می شد، به عنوان نسخه فیس لیفت پژو ۴۰۵ پا به میدان گذاشت و به سرعت در دل خریداران جا باز کرد.

پژو پارس سال قدیم

با گذشت زمان، این خودرو با موتورهای مختلف و تغییرات جزئی در طراحی و تجهیزات، در نسخه های متعددی عرضه شد. در این مقاله قصد داریم پژو پارس را از جنبه های مختلف طراحی، فنی، ایمنی، امکانات و رقبا بررسی کنیم تا دید جامعی نسبت به این محصول پرفروش اما قدیمی ایران خودرو داشته باشیم.

طراحی ظاهری و بدنه

پژو پارس در واقع فیس لیفتی از پژو ۴۰۵ است که طراحی آن با الهام از پژو ۴۰۶ و ۶۰۵ انجام شده. در نمای جلو، سپر جدید، چراغ های کشیده تر و جلوپنجره ساده تر، ظاهری متفاوت تر نسبت به ۴۰۵ ایجاد کرده اند. فرم در صندوق و چراغ های عقب نیز نسبت به مدل اصلی تغییر یافته اند و بدنه با خطوط مستقیم و زاویه دار، چهره ای رسمی تر دارد. نمای جانبی همچنان ساده و مکعبی است. در نهایت پلتفرم کلی و بیشتر اجزای بدنه همان خودرو پژو ۴۰۵ است.

پژو پارس LX پژو پارس LX پژو پارس LX

با وجود حضور طولانی پژو پارس در بازار، تغییرات ظاهری آن طی سال ها بسیار اندک بوده است. از جمله این تغییرات می توان به حذف چراغ راهنما از گلگیر و انتقال آن به آینه های جانبی از سال ۱۴۰۱ اشاره کرد. در مدل های ELX سفارشی با موتور XU7P، چراغ های جلوی مشکی کاری شده عرضه شده اند. در نسخه های قدیمی تر ELX با موتور ۱۶ سوپاپ (زانتیایی)، تفاوت ظاهری خاصی دیده نمی شود جز چراغ ترمز سوم که بالای شیشه عقب نصب شده است.

پژو پارس سفارشی ELX پژو پارس سفارشی ELX پژو پارس سفارشی ELX

طراحی داخل کابین

در نمای داخلی، پژو پارس شباهت زیادی به ۴۰۵ دارد. در نسخه های اولیه، داشبورد سنتی با طراحی قدیمی، فرمان ساده و رودری هایی با پارچه همرنگ صندلی ها به چشم می خورد. استفاده از پلاستیک سخت در ساخت داشبورد، فضای ساده و کم هیجانی ایجاد می کرد. با این حال، تریم کرم رنگ در برخی نسخه ها فضای کابین را بزرگ تر و روشن تر جلوه می داد.

داشبورد قدیم پژو پارس مدل ۱۳۸۶ داشبورد قدیم پژو پارس داشبورد پژو ۴۰۵ مدل ۱۳۷۶

از نیمه دوم سال ۱۳۹۳، داشبورد جدیدی به خودرو اضافه شد که در بازار با نام “داشبورد سوناتایی” شناخته می شود. این داشبورد از نظر طراحی به روز تر است و غربیلک فرمان نیز با نمونه جدیدتری جایگزین شد. هرچند کیفیت متریال داشبورد جدید نسبت به نسخه قبلی افت محسوسی داشته، اما وجود تریم دو رنگ، پلاستیک های طرح چوب و نشانگرهای دیجیتال نمایی متفاوت تر به کابین داده است. با این حال، پژو پارس همچنان از نظر طراحی داخلی در مقایسه با رقبای جدید چینی و ایرانی، قدیمی و ساده به نظر می رسد.

داشبورد جدید ۱۳۹۳ به بعد داشبورد پارس سفارشی ELX داشبورد جدید ۱۳۹۳ به بعد

پیشرانه و قوای فنی

پژو پارس طی سال های تولید، با موتورهای متعددی روانه بازار شده است که هرکدام مزایا و معایب خاص خود را دارند. ابتدایی ترین نسخه با موتور XU7، یک پیشرانه ۱.۸ لیتری ۸ سوپاپ با قدرت ۱۰۰ اسب بخار بود که روی پارس سال استفاده شد. این موتور با وجود استهلاک بالا و مصرف سوخت نسبتا زیاد و نقص در قسمت واشر سرسیلندر، به خاطر تعمیرات آسان و قطعات فراوان، همچنان پرتقاضا است.

موتور XUM موتور XU7P موتور XU7 موتور ELX زانتیایی موتور TU5

نسخه های ارتقایافته مانند XU7P با مصرف سوخت کمتر و استاندارد آلایندگی بهتر عرضه شدند، اما با کاهش قدرت و گشتاور، از نظر فنی پسرفت محسوب می شوند. در سوی دیگر، موتور XU7J4P (معروف به موتور زانتیا) با ۱۶ سوپاپ و قدرت ۱۱۰ اسب بخار، به عنوان قدرتمندترین نسخه شناخته می شود که در پارس ELX قدیمی استفاده شد. همچنین، موتورهای TU5 با حجم کمتر و مصرف سوخت پایین تر، در نسخه های LX و اتوماتیک به کار رفتند. موتور XUM با حجم ۱.۹ لیتر نیز در برخی مدل های ELX مورد استفاده قرار گرفت، اما به دلیل مصرف بالا و هزینه های نگهداری زیاد، با استقبال زیادی مواجه نشد.

جدول مقایسه مشخصات فنی تیپ های مختلف پژو پارس:

پژو پارس سفارشی ELX

رقبا و جمع بندی نهایی

پژو پارس در بازار داخلی رقبای متعددی دارد که از جمله آن ها می توان به دنا پلاس، سورن پلاس، سایپا شاهین و در برخی موارد خودروهای چینی مانند جک j4 اشاره کرد. در مقایسه با این رقبا، پژو پارس مزایایی مانند بازار دست دوم پررونق، تعمیرات آسان و خدمات پس از فروش گسترده دارد، اما از سوی دیگر از نظر طراحی، ایمنی و تکنولوژی، عقب تر است.

با توقف تولید رسمی این خودرو در سال ۱۴۰۳ و جایگزینی آن با سورن پلاس XU7P، پرونده یکی از پرفروش ترین خودروهای ایران خودرو بسته شد. پژو پارس در زمان خود پاسخ گوی نیاز بخش بزرگی از مشتریان بود اما با پیشرفت صنعت خودروسازی، اکنون دیگر پاسخ گوی استانداردهای جدید نیست.