آیا خودروسازان به سود رسیده اند یا سکوت کرده اند؟

پیشرانه – خودروسازان بزرگ کشور در حالی سال گذشته را به پایان رساندند که نه از اعتراض و نگرانی های گذشته و نه از نگرانی ها برای آینده صنعت حرفی به میان نیامده است. آیا خودروسازان به سود رسیده اند یا سکوت کرده اند؟

به گزارش وب سایت خبری «پیشرانه» ، پس از تغییرات مدیریتی در اواخر ۱۴۰۰ و آغاز سال ۱۴۰۱ انگار که یکباره، تمام مشکلات خودروسازان برطرف شده و در مسیری جدید قرار گرفته اند. آنها در زمانی سکان هدایت غول های جاده مخصوص را در اختیار گرفتند که کمی پیش از آن مدام ، در تمام خبرها به زیان و ضررهای تولید و لزوم اصلاح قیمت ها اشاره می شد.اما با آمدن مدیران جدید،حرف ها و رویکردها تغییر کرد.به نظر می رسد آنها را به کلاس های انگیزشی فرستاده بودند. چون مدام از توسعه، افزایش تولید، به صفر رساندن خودروهای ناقص کف پارکینگ حرف می زدند.در کنار آنها وزیر صمت هم از برنامه های خود برای افزایش تولید و کاهش قیمت ها خبر می داد.در مقابل شرایط اقتصادی کشور سر ناسازگاری داشت و در رقابتی تلخ و گزنده، نرخ تورم و دلار صعودی شده بود.

در این شرایط تمام نهاده های تولید متاثر از تحریم و تورم و دلار به مراتب نسبت به سال های قبل به شدت افزایش یافته بودند.هر چند خبری از شورای رقابت نبود و نهاد جایگزین هم تنها یکبار در آذر ۱۴۰۰ اجازه افزایش قیمت داده بود؛ ولی گویا خودروسازان به سکوت دعوت شده بودند. در این میان بر اساس آمارهای منتشر شده وزارت صمت، تولید خودرو نسبت به سال قبل هم رشد قابل توجهی داشته است. به بیان ساده تر در این شرایط به طور طبیعی باید زیان انباشته و زیان تولید باز هم ادامه داشته باشد.البته می توان به طور قطع گفت که حتما این زیان ها با خودروسازان همراه بوده اند.آمار ها نیز بر این ادعا صحه می گذارند.ولی در عین حال نه تنها زبان هیچ یک از مدیران ارشد دو خودروساز نسبت به انتقاد و اعتراض باز نشد و نمی شود،بلکه به طور کلی فضا طوری ترسیم شده است که به نظر می رسد تمام مشکلات از بین رفته اند و جاده تولید صاف و بدون دست انداز شده است.

این در حالی است که قیمت دلار نسبت به سال گذشته به طور غیر قابل باوری افزایش یافته است و هزینه های هم متناسب با آن رشد داشته اند. با این حال در هیچ یک از خبرهای دو خودروساز بزرگ کشور،خبری از کمبودها به چشم نمی خورد و اعتراضی وجود ندارد. در واقع همه چیز در سکوت پیش رفته است . تنها یکی از مدیران ارشد جاده مخصوص از جلسه با شورای عالی امنیت با محوریت مشکلات و بحران صنعت خودروسازی کشور خبر داد. یعنی از یک سو همان حکایت خودی و غیر خودی در این صنعت باعث شده است مردم غریبه باشند و از سوی دیگر مشخص نیست صدای ساز ناکوک این سکوت چه زمانی و در چه شرایطی بلند می شود.آیا در آن زمان امکان مدیریت وجود دارد؟

در واقع این سکوت نگران کننده است و می تواند با توجه به وضعیت قیمت ها،چشم انتظار وضعیت ناگوار در آینده دور و نزدیک بود. در همین حال باید توجه داشت که حتی با احتساب قیمت های جدید هم نمی توان به روند توقف زیان خودروسازان با دیده مثبت نگاه کرد.چرا که مبنای قیمت، هزینه های مالی خودروسازان در نیم سال اول سال گذشته بوده است و در عین حال نرخ ارز جهش زیادی نسبت به شهریور ماه سال گذشته داشته است.بنابراین همین قیمت های جدید هم که با ستایش خودروسازان همراه شده است،باز هم با آنچه که باید فاصله دارد.

در این شرایط با توجه به ماهیت و ذاتی دو خودروساز بزرگ و شبه دولتی بودنشان نمی توان نسبت به موضع گیری های آنان،انتقاد چندانی وارد کرد. اما به نظر می رسد، مدیران ارشد و متولیان اصلی صنعت خودروسازی کشور باید یک مساله اساسی را با وجدان خود جواب بدهند. البته اگر وجدانی باشد و میز و جایگاه اجتماعی و برخی مصلحت ها و قصه هایی از این دست اجازه بدهد که دستشان به وجدان و مسئولیتش برسد. در واقع باید بدانند که هزینه تمام تصمیم ها را در نهایت مردم می پردازند.یعنی اگر زیان انباشته ای باشد،پیرو این تصمیمات از کیسه مردم به جیب رانت خواران ریخته شده است.اگر هم که همچنان زیان ده هستند و سکوت کرده اند که بازهم سرمایه های مردم را از بین برده اند. در نهایت این سکوت با پایان دولت یا مدیریت آنها به پایان خواهد رسید.

نویسنده:مهدی اسدی