سیستم سوخت رسانی TGDI در راه ایران
پیشرانه – استفاده از سیستم سوخت رسانی TGDI به عنوان یکی از جدیدترین فنآوریهایی که مصرف سوخت خودرو را کاهش میدهد در ایران افزایش خواهد یافت.
پیشرانه – استفاده از سیستم سوخت رسانی TGDI به عنوان یکی از جدیدترین فنآوریهایی که مصرف سوخت خودرو را کاهش میدهد در ایران افزایش خواهد یافت.
به گزارش وب سایت خبری «پیشرانه» در روزهایی که مصرف سوخت و میزان تولید آلایندگی حرف اول را در صنعت خودرویی جهان میزند، استفاده از تکنولوژیهایی که باعث میشود تا حتی ۱ درصد مصرف سوخت بهینهتر باشد، میتواند کارت برنده برای این رقابت سخت بین خودروسازان باشد.
قطعاً برای رسیدن به مصرف سوخت کمتر و البته در مقابل آن کم نشدن قدرت پیشرانه، هزاران راه وجود دارد اما یکی از راههای مرسوم استفاده از سیستم سوخت رسانی TGDI یا همان Turbocharged Gasoline Direct Injection است. در حال حاضر اکثر خودروهای بنزینی تولید شده در چین و آمریکای شمالی، اولین و دومین بازار بزرگ خودرویی جهان، با استفاده از سیستم TGDI راهی بازار میشوند و تا سال ۲۰۲۴، بیش از ۸۰ درصد خودروهای آمریکای شمالی از همین سیستم استفاده خواهند کرد. البته سرعت رشد استفاده از این سیستم در تمامی بازارها یکسان نیست و به طور مثال تا سال آتی میلادی، تنها ۲۵ درصد از خودروهای عرضه شده در آمریکای جنوبی دارای سیستم TGDI خواهند بود.
در تمامی بازارهای دنیا کمترین میزان تولید آلایندگی قابل قبول، ردههای یورو ۴ و یورو ۵ هستند و یکی از بهترین راههای رسیدن به این استانداردها، استفاده از TGDI است که در تمام دنیا مرسوم شده است.
همانطورکه اشاره کردیم، در بازار کنونی، مشتریان به دنبال خودرویی با مصرف سوخت کمتر، تولید آلایندگی کمتر اما در عین حال قدرت موتور بیشتر هستند و به همین دلیل خودروسازان به سراغ TGDI رفتهاند. به طور مثال یک پیشرانه ۴ سیلندری با سیستم TGDI تقریباً میتواند به اندازه یک موتور ۶ سیلندری با سیستم MPFI نیرو تولید کند اما با مصرف سوختی بسیار کمتر!
در موتورهای با سیستم سوخت رسانی TGDI ، بنزین با فشار بالا و از طریق ریل مشترک سوخت مستقیماً به داخل سیلندر جهت احتراق تزریق میشود (در سیستم MPI ابتدا سوخت در منیفولد تزریق میشود اما در سیستم GDI یک انژکتور روی هر سیلندر قرار میگیرد و پاشش سوخت مستقیماً برای هر سیلندر جداگانه انجام میشود). این نوع سوخترسانی به سیلندرها، باعث میشود تا کنترل بهتری روی تایمینگ پاشش به وجود بیاید و بالطبع آن، راندمان موتور به مراتب بهتر و میزان آلایندگی تولید شده کمتر میشود.
این سیستم سوخترسانی اخیراً در خودروهای داخل بازار ایران نیز مشاهده شده و به طور مثال کرمان موتور روی جک S5 فیس لیفت از موتور ۱.۵ لیتری TGDI استفاده کرده که به دلیل استفاده از همین سیستم، میزان توان تولیدی آن برابر با جک S5 اتوماتیک با پیشرانه ۲ لیتری است اما توانسته به راحتی میزان آلایندگی مناسب جهت شمارهگذاری را کسب کند. به نظر میرسد که با سختتر شدن استانداردهای لازم برای شمارهگذاری در ایران، به زودی شاهد استفاده از این سیستم در بسیاری از خودروهای جدید داخلی باشیم.
نظر شما چیست؟